قرص روکش دار رابونکس®
قرص روکش دار رابونکس دارویی جدید برای درمان و پیش گیری از آرتروز، بهبود عملکرد مفاصل، بهبود درد و خشکی مفاصل، ترمیم غضروف مفاصل و کاهش درد در آرتریت میباشد.
در یک مطالعه بالینی دوسو کور که در 60 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید حاد صورت گرفت، کاهش قابل ملاحظه ای در تعداد مفصل های متورم و حساس در افرادی که کلاژن نوع II را به مدت 3 ماه دریافت کردند مشاهده گردید و 4 نفر از بیماران به بهبودی کامل بیماری دست یافتند.
در آرتریت روماتوئید که یک بیماری خود ایمنی التهابی میباشد، T-cell ها با آنتی ژن های موجود در مفاصل واکنش میدهد. در یک مطالعه تاثیر کلاژن نوع مرغ بر بهبود عملکرد سیستم ایمنی به اثبات رسیده است. بدین صورت که پروتئین های غضروف را به جای عامل خارجی مهاجم به عنوان بافت خودی تشخیص میدهد که این امر واکنش های التهابی و مخربی را که منجر به استئوآرتریت و درد و خشکی مفاصل میشود مهار میکند. در مطالعه ای که در دانشگاه هاروارد صورت گرفت تاثیر کلاژن نوع II مرغ بر بهبود سیستم ایمنی و به دنبال آن انعطاف پذیری و بهبود حرکت مفاصل مشخص گردید.
در یک مطالعه بالینی دوسو کور کنترل شده با پلاسبو اثر کلاژن نوع در55 فرد سالمی که سابقه ی بیماری آرتریت یا درد در مفاصل در حالت استراحت نداشتند و فقط در حین فعالیت فیزیکی دچار احساس ناراحتی در مفاصل بودند به مدت 120 روز مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این مطالعه نشان داد که مصرف کلاژن نوع انعطاف پذیری مفصل زانو را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. علاوه بر این، مدت زمان فعالیت بدون احساس ناراحتی و درد در مفاصل افزایش می یابد.
حداکثر تاثیر کلاژن خالص با دوز 10 میلی گرم روزانه میباشد. منابع کلاژن به صورت خالص وجود ندارد و در 40 میلی گرم از منابع حاوی این ماده تنها 10 میلی گرم کلاژن دناتوره نشده فعال وجود دارد. بنابراین در مکمل های حاوی 10 میلی گرم از منابع کلاژن نوع II تنها 2.5 میلی گرم کلاژن دناتوره نشده فعال وجود دارد. این در حالی است که محصول رابونکس حاوی 40 میلی گرم منبع کلاژن و در نتیجه 10 میلی گرم کلاژن دناتوره نشده فعال میباشد.
- عوارض جانبی
سردرد، سرگیجه و معده درد از عوارض نادر این فرآورده میباشد.
تاثیر کلاژن نوع II بر شرایط بالینی (وزن و دمای بدن، سرعت تنفس و ضربان قلب) و عملکرد کلیه و کبد در اسب ها بررسی شد و بی خطر بودن این فرآورده مشخص گردید.
هیالورونیک اسید نیز در مصرف تک دوز و چند دوز هیچ گونه سمیتی ندارد، در رشد و نمو اختلال ایجاد نمیکند، اثر جهش زایی ندارد و بر روی سلول های سرطانی نیز اثر ندارد. در مطالعات بالینی که به مدت یک سال بر روی هیالورونیک اسید انجام گرفت، هیچ گونه عوارض جانبی مشاهده نشد. هیالورونیک اسید توسط بافت های بدن مصرف میشود و 90% آن متابولیزه و سپس در ادرار یا مدفوع دفع میگردد و در بدن تجمع نمییابد. به طور کلی هیالورونیک اسید بی خطر تلقی میشود.
برای بور نیز عوارض جانبی خاصی گزارش نشده است و تا مقادیر 18 میلی گرم آن برای بزرگسالان مجاز میباشد. اثرات کارسینوژنیک و موتاژنیک نیز ندارد .