- شکل دارویی
- موارد مصرف
- راهنمایی های عمومی
- مصرف در دوران بارداری و شیردهی
- تداخلات دارویی
- مقدار و نحوه مصرف
- هشدارها
- عوارض جانبی
- شرایط نگهداری
موارد مصرف
درمان کمکی و تک دارویی صرع پارشیال (با یا بدون صرع ثانویه جنرالیزه)
درمان کمکی صرع میوکلونیک و صرع اولیه جنرالیزه تونیک کلونیک
راهنمایی های عمومی
قبل از مصرف دارو در موارد زیر با پزشک با دکتر داروساز مشورت کنید:
- در صورت سابقه حساسیت به این دارو
- در صورت مصرف هر گونه داروی دیگر
مصرف در دوران بارداری و شیردهی
این دارو در رده C از رده بندی FDA قرار دارد. این دارو در شیر ترشح می گردد. لذا مصرف آن در دوران شیردهی توصیه نمی گردد.
تداخلات دارویی
- در مصرف همزمان با پروپنسید، حذف کلیوی متابولیت های اولیه لوتیراستام کاهش می یابد.
- مصرف همزمان با متوترکسات باعث افزایش غلظت پلاسمایی متوترکسات می شود.
- تداخلی از این دارو با سایر ضد صرع ها مانند فنی توئین، کاربامازپین، والپروئیک اسید، فنوباربیتال، لاموتریژین، گاباپنتین و پریمیدون مشاهده نشده است. همچنین این دارو تا ۱۰۰۰ میلی گرم روزانه بر داروهای جلوگیری از بارداری خوراکی و تا ۲۰۰۰ میلی گرم روزانه بر وارفارین و دیگوکسین اثری نداشته است.
مقدار و نحوه مصرف
این دارو صرفا باید به صورت تزریق وریدی مصرف شود. این محصول غلیظ بوده و باید قبل از تزریق توسط حداقل ۱۰۰ میلی لیتر سرم رقیق گردد. توصیه می گردد حداقل طی ۱۵ دقیقه انفوزیون گردد. لوتیراستام با سرم های تزریقی سدیم کلراید 9/0 درصد، رینگر لاکتات و دکستروز ۵ درصد سازگار بوده و قابل رقیق سازی است.
این دارو معمولا دو بار در روز تزریق می گردد.
هشدارها
- در بیمارانی که سابقه نارسایی کلیه دارند، بایستی تنظیم دوز انجام گردد. همچنین مواردی از آسیب به کلیه طی چند روز تا چند ماه گزارش شده است. بنابراین بهتر است بیمار از این نظر تحت پایش قرار گیرد.
- احتمال کاهش تعداد سلول های خونی و ابتلا به نوتروپنی، اگرانولوسیتوز، لوکوپنی، ترومبوسیتوپنی و پانسیتوپنی با مصرف این دارو به خصوص در اوایل درمان وجود دارد. معمولا این عارضه با علائم ضعف، رنگ پریدگی، عفونت راجعه و اختلالات انعقادی بروز می کند.
- احتمال ایجاد افکار خودکشی و اقدام به آن با مصرف این دارو افزایش می یابد. بنابراین بیمار باید از نظر علائم افسردگی و افکار خودکشی پایش گردد.
- این دارو نتایج تست آنزیم های کبدی را دچار اختلال می کنند.
عوارض جانبی
هر دارویی به موازات اثرات مطلوب درمانی ممکن است باعث بروز بعضی عوارض ناخواسته نیز بشود. گرچه همه این عوارض اتفاق نمی افتد، ولی در صورت بروز ممکن است نیاز به توجه پزشکی داشته باشند:
التهاب حلق و گلو ( nasopharingitis ) خواب آلودگی، سردرد، آنورکسیا ( از دست دادن اشتها) ، افسردگی، بی خوابی، تحریک پذیری، سرگیجه، لرزش، تشنج، اختلال در حفظ تعادل، خستگی، سرفه، بی قراری و اضطراب، دردهای شکمی، اسهال، عدم هضم مناسب، استفراغ، تهوع و راش از بیشترین عوارض گزارش شده اند.
عوارض ذیل به ندرت گزارش شده اند: ترومبوسایتوپنی، لوکوپنی، آگرانولوسیتوز، پانسیتوپنی، نوتروپنی، کاهش یا افزایش وزن، اقدام به خودکشی، افکار خودکشی، اختلالات روانی، توهم، خشونت، حملات پانیک، فراموشی، تغییر خلق، پارستزی، عدم تمرکز، دو بینی، تیرگی دید، ریزش مو، افزایش غیر عادی تست عملکرد کبدی، اگزما، ضعف ماهیچه ای، درد در ماهیچه ها، زخم، عفونت، واکنش های آنافیلاکسی و آنژیوادم، واکنش حساسیتی DRESS ،هپاتیت، نارسایی کبدی، نارسایی کلیوی، سندروم استیونس جانسون و رابدومیولیز.